Friday, August 23, 2013

პოლ ბრეგი
მესამე მკურნალი- სუფთა წყალი
სუფთა წყალი შესანიშნავი ექიმი და ერთგული მეგობარია.  მე უკვე მითქვამს თქვენთვის გამოხდილი წყლის სმის მნიშვნელობის თაობაზე. წყალი თქვენი სხეულის 70 პროცენტს სეადგენს. ორგანიზმში  წყლის ნორმალური დონის შესანარჩუნებლად აუცილებელია მისი მარაგის რეგულარული შევსება. ბლომად ხილ- ბოსტნეულის  ჭამისთ  თქვენ გამოხდილი წყლის დიდ რაოდენობას აწვდით ორგანიზმს.
      თბილი აბაზანა მატონიზირებელი და შვების მომგვრელი სასუალებაა.
     ყოველღიურად უამრავი ხალხი სიამოვნებს ზღვებში, ტბებსი, მდინარეებში,  საცურაო აუზებში ბანაობით. ცურვა საუკეთესო ვარჯიშია. იგი არ გადაგიქანცავთ კუნთებს და გულს. თუკი  ცურვა არ იცით, მიმართავთ სპეციალისტს და შეგასწავლით. არც ინანებთ- ცურვა შვებასა და სიხარულს მოგგვრით, ასაკის მიუხედავად. ნუ შეუშინდებით  და ძალიან შეგიყვარდებათ.
   წყალი  ძველთაგანვე უამრავ სნეყულებათა სამკურნალოდ გამოიყენებოდა. ქვეყნად ჩემი მოგზაურობების  დროს წყლით მკურნალობის არაერთი ხერხი შემხვედრია.
     ცნობილია,რომ უზველეს დროში ეგვიპტელები, ასირიელები, ებრაელები, სპარსელები, ინდოელები, ჩინელები და ამერიკის ინდიელები სნეულებებს წყლით  მრავალნაირი მკურნალობით არჩენდნენ.
     მედიცინის მამა, ჰიპოკრატე, ჩვ. წ-მდე 400 წლით ადრე იყენებდა წყლით მკურნალობის სისტემას . მისი ძირითადი მეთოდი  ეფუძნებოდა ცხელი და ცივი წყლის  ცვალებადობას, ტანის მომდევნო დაზელვით, რაც სისხლის მიმოქცევას აძლიერებდა. ამ მეთოდით დღესაც სარგებლობენ.
     ჩემი სახლი მიერალური წყლების რაიონსი მდებარეობს. ასე, რომ მათი სამკურნალო წყლით სარგებლობა შემიძლია. მსოფლიოს ყველა კუთხიდან ჩამოდიან ამ დამამსვიდებელ წყაროებში საბანაოდ. მე არ მიმაჩნია, რომ მინერალური წყალი სნეულებათა განმკურნელია. ჩემი აზრით, იგი უფრო მედატ განმწმენდი და დეტოქსიკატორიი, ორგანიზმში სისხლის მიმოქცევის დამჩქარებელია. აი, რატომ გირჩევთ რამდენიმე კვირის განმავლობაში გაწმენდის, დიტოქსიკაციისა და რელაქსაციისტვის ცხელი აბაზანების მიჭებას. ცხელი აბაზანები შეიძლება თქვენი ბუნებრივი ცხოვრების წესის განუყრელ ნაწილად იქცეს. გახსოვდეთ: არ იბანაოთ ცხელ წყალსი შიმშილობის დროს!
                                           

                   წყალი უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე საჭმელი
ადამიანი სანახევროდ წყლისგან შედგება. ჩვენი ძვლებიც კი 1/3 წყალია. ორგანიზმის მიერ წყლის მეათედის დაკარგვაც უკვე სახიფთოა, ორი მეათედისა კი შეიძლება მომაკვდინებელი აღმოჩნდეს. წლის უკმარისობა ქიმიურ და ფიზიკურ პროცესთა ნორმალურ დინებას აფერხებს. ნორმალური ცხოველქმედების შენარჩუნებისთვის ორგანიზმს აუცილებლად ესაჭიროება წყლის გარკვეული მუდმივი ბალანსი.
  წყალზე ორგანიზმის მოთხოვნილების დამადასტურებელ მაგალითად შეიძლება მივიჩნიოთ ჰიმალაის მთების შტურმის დროს ალპინისტების მიერ დიდი წონის კარგვა. ვერავინ შეძლო ამის გაგება მანამ, სანამ ევერესტის ექსპედიციამ  მეცნიერულად არ დაამტკიცა სიმაღლის გავლენა  წყის ორგანიზმში მიმოქცევაზე. ადამიანები იძულებულნი იყვნენ თოვლი და ყინული ეჭამათ წყლის ნაცვლად. ისინი დარწმუნდნენ, რომ ამ სიმღლეზე ადამიანს დღეში საშუალოდ სამი ლიტრი წყალი ესაჭიროება. ეს ბევრად მეტია, ვიდრე მანამდე ფიქრობდნენ.
   ჩვენ, შესაძლებელია, არც გვესჭიროება ამდენი წყალი, მაგრამ ის კი უდავოა, რომ ორგანიზმს უწყლოდ გაძლება არ ძალუძს.
                           
1959 წელს აშშ-ს სოფლის მეურნეობის სამინისტროს მიერ გამოცემულ წელიწადეულში დოქტორი ოლაფ მიკელსონი წერდა: „ ჟანგბადის  შემდეგ წყალი ადამიანისა და ცხოვრების სიცოცხლისათვის ყველაზე უფრო მნიშვნელოვანი ფაქტორია. ადამიანს შეუძლია უჭმელად ხუთ კვირას გაძლოს, მაგრამ უწყლოდ რამდენიმე დღეში დაიღუპება.“
   უსაფრთხოების სამოქალაქო უწყებისადმი გაგზავნილ ანგარიშში დასავლეთ რეგიონში  სამეცნიერო-კვლევითი ლაბორატორია მიუთითებს: : დაუჯერებელია, მაგრამ საჭმელი ადამიანის  ჯანმრთელობის შენარჩუნებისთვის სრულიადაც არ არის აუცილებელი ორი კვირის განმავლობაში. ადამიანთა უმრავლესობას არაფერი მოუვა ამ ხნის განმავლობაში, თუკი სამყოფ წყალს დალევენ“.

                            როგორ იყენებს წყალს ჩვენი ორგანიზმი
ყველა სასიცოცხლო პროცესი წყალს ეფუძნება. უიმისოდ პროტოპლაზმა(ნივთიერება-სასიცოცხლო პროცესების საფუძველი) ვერ იარსებებს, ვერც რაიმე ბალახი, მწერი, კაქტუსი, ფრინველი, ან თევზი. როცა უჯრედი შრება, მოქმედებას წყვეტს. უჯრედს სითხის მუდმივი ნაკადი სჭირდება, ადამიანისას -მით უმეტეს. ორგანიზმში ხუთ ლიტრზე მეტი სისხლია. ნარჩენები საჭმელისა , რომელსაც უჯრედები მოიხმარს და სითხის სახით გამოდევნის ორგანიზმიდან, შარდს წარმოადგენს. თვით  ჟანგბადსაც კი ვერ შნთანთქავს ფილტვები, ტუკი მისი ზედაპირი ნამიანი არ იქნება. იგივე ითქმის ნახსიროჟანგის გამოყოფაზეც.
     ჯ. კენონის გამონათქვამიდან: „ წყალი საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან მიღებული საკვები მასალის გამხსნელიც გახლავთ. იგი აუცილებელი ნივთიერებაა, რომელსაც თან სდევს ჩვენთვის ენერგიის მომნიჭებელი ქიმიური პროცესები. წყალი უნარჩუნებს ორგანიზმს მუდმივ ტემპერატურას და უზარმაზარ როლს ასრულებს ორგანიზმის ქიმიურ პროცესებში“.


                                                       წყალი და საჭმლის მონელება

საჭმლის ათვისება უწყლოდ შეუძლებელია. მისი შემწეობით ხდება ორგანიზმის ნორმალური ცხოველქმოქმედებისათვის აუცილებელი ცილების, სახამებლის, ცხიმების საკვებად გარდაქმნა. წყალი აგრეთვე აუცილებელია  კუჭის მუშაობის სტიმულაციისთვის, ნაწლავებში იგი ხელს უწყობს ფეკალური მასების წარმოქმნას და ორგანიზმიდან მათს დროულად გამოყოფას.
      ნება მიბოძეთ  განვმარტო საჭმლის მონელებისათვის წყლის აუცილებლობა, პირის ღრუდან დაწყებული. აქ სითხე, რომელსაც ნერწყვს ვეძახით, იწყებს ნახშირწყლების  გადამუშავებას. კუჭის წვენის 90% -ი წყალია. იგი თავის საქმიანობას იწყებს საჭმლის კუჭში გავლის დროს. საჭმელი, რომელიც უკვე ფაფას წარმოადგენს, გადადის ტორმეტგოჯა ნაწლავში, წვრილი ნაწლავების ზედა განყოფილებაში, სადაც მისი შეწოვა ხდება. ღვიძლის და კუჭქვეშა ჯირკვალის სეკრეცია, რომელიც აგრეთვე 90 %- ით წყალია, დაასრულებს საჭმლის მონელებას.

                                      წყალი და ნამუსრევი
განზავებული ნამუსრევი ორგანიზმიდან წყლის დახმარებით გამოდის. თირკმელები და შარდის ბუშტი, კანი და ფილტვები უწყლოდ შხამებისგან ვერ თავისუფლდება. ალევოლები თუ არ დასველდა, ისე არ იფუნქციონირებს. ცხვირის, ყელის, ტრაქეისა და ბრონქების ლორწოვანა ნიადაგ სველი უნდა იყოს, ვინაიდან ყოველი მათგანი ჰაერთან კონტაქტშია, ადამიანი  სუნთქვისას ყოვედღიურად 0,5 ლიტრ წყალს კარგავს. როცა ჰაერი მშრალია, ეს ციფრი შეიძლება გაიზარდოს. ასეთ სიმშრალეს მრავალი გაურბის და ოთახებში ტენის მომტან მოწყობილობას დგამს.
     წყალი უხვად ორთქლდება კანის ფორებიდან. ამ შემთხვევაში იგი არა მარტო ნამუსრევის გამოსაყოფად, არამედ სხვა მიზნებისთვისაც გამოიყენება.
  თირკმელებს ბლომად წყალი სჭირდება. მისი აუცილებელი რაოდენობა პირდაპირაა დამოკიდებული მიჭებულ სითხეზე. თირკმელებში გავლილი ყოველი ლიტრი წყალი ორგანიზმიდან გაიატნს 90 გრამ ნამუსრევს, ეს ნორმალურ ფუნქციონირებადაა მიჩნეული. შარდის დონე 0,25 ლიტრზე დაბლა არ უნდა დაეცეს. თირკმელები განუწყვეტლად მუშაობს და გამუდმებით თხოულობს წყალს.
                                             სისხლი და წყალი
ცნობილია, რომ  სისხლი წყალზე დაახლოებით 10% -ით უფრო სქელია. სისხლის პლაზმის 80 %- წყალია, რაც მას მთელ სხეულში თავისუფალი მიმოქცევის საშუალებას აძლევს. მას გადააქვს საკვები და აირები, არაორგანული მარილები და მკვებავი ნივთიერებანი, ნამუსრევი, ასრულებს სხვა მსგავს სამუშაოსაც.
ადამიანის უჯრედებს აუცილებელი ნივთიერებებით, მათ შორის, მის ასაშენებლად საჭირო მასალით, პლაზმა ამარაგებს. ნებისმიერი პროცესი უჯრედის შექმნაა, შთანთქმა და გამოყოფა-პლაზმის შემწეობით მიმდინარეობს. იგი საკვებისა და სათბობს საჭმლის მომნელებელი და სასუნთქი ორგანოებიდან იღებს  და ორგანიზმის ყველა ქსოვილს „მიართმევს“.

                                                        წყალი სიგრილის წყაროა
ავტომობილს რადიატორში სჭირდება წყალი ძრავის გარკვეული ტემპერატურის შენარჩუნებისთვის. კიდევ უფრო მეტად ეს ადამიანის ორგანიზმს ესაჭიროება. მიზეზი ის გახლავთ, რომ წყალი სწრაფად ნთქავს სითბოს ცოცხალ ორგანიზმებში, რომლებშიც ნიადაგ ერთნაირი ტემპერატურაა. წყალი მოქმედებს, როგორც ფრიად ეფექტური გამაგრილებელი. ადამიანის ორგანიზმს ერთიდაიგივე ტემპერატურული დონე აქვს (+36,6  გრდ. ცელსიუსით)  და იგი არ უნდა შეიცვალოს კლიმატისა და გარემოს ცვალებადობის მიუხედავად.
ტემპერატურა წესრიგდება, ძირითადად, ეპიდერმისის (კანის ზედა ფენა) საშუალებით-აორთქლების გზით. გარდა ამიკსა, ჟანგბადისა და საკების ორგანიზმში წარმოქმნილი სითბოს დაახლოებით ერთი მეოდხედი გამოიყოფა სუნთქვის დროს . ორგანიზმი კარგავს დაახლოებით 0,5 ლიტრ წყალს საათში მხოლოდ ოფლისდენის შედეგად. როცა ცივი ოფლის გამოყოფა  წყდება და მთელი წყალი ქსოვილებში გროვდება, ჩვენი ორგანიზმი ბევრად ირჯება ტემპერატურის ბალანსის შესანარჩუნებლად.
   გამოკვლევებმა გვაჩვენა,რომ ადამიანი უმოძრაობის დროსაც კი დღეში 300 გრამ სითხეს კარგავს ეპიდერმისიდან და ფილტვებიდან. გრძელ დისტანციაზე მოირბენალი ოთხ ლიტრამდე, ხოლო ფეხბურთელი ექვს ლიტრამდე წყალს კარგავს საათში. ვინაიდან ორგანიზმის ნახევარზე მეტი წყალია და გამომყოფი პროცესები მას ეფუძვნება, ადვილი გასაგებია, რომ მისი დაკარგვა იოლი საქმეა. წყლის უკმარისობა შეიძლება ძალზე სახიფათო იყოს, განსაკუთრებით მაშინ , თუკი მისი დეფიციტი გახანგრძლივდა. ამ მხრივ მუდამ ყურადღებით უნდა იყოთ და მეტი წყალი სვათ.

                                         წყალი მპოხავი საშუალება
ორგანიზმი თავისებურად იპოხება და შეზეთვის თავიდათავი წყალი გახლავთ.იგი სხვადასხვა ორგანოს ერთმანეთზე ხახუნს უშლის ხელს, ეხმარება ძვლებს სახსრებში  თავისუფლად მოძრაობაში. გაპოხვის გარეშე ვერც მუხლს მოხრით და ვერც იდაყვს. წყალი ორგანიზმის ჰიდრავლიკური სისტემის საფუძველია, იგი მასსი სხვადასხვანაირად წნევას ქმნის და ინარჩუნებს კიდეც.
 უწყლოდ კუნთების ტონუსიც ეცემა,ვინაიდან კუნთების ¾ წყალია. აი, რატომ ვიღლებით ორგანიზმში წყლის დეფიციტის დროს.

                           წყლის სამი წყარო
თქვენმა ორგანიზმმა საჭირო წყალი თავიდანვე უნდა მოიპოვოს. პირველი გზა ცნობილია. მეორე ეს გახლავთ წყლის შემცველი პროდუქტების-ხილი, წვენების, წვნიანების, სასმელების და ა. შ. - მიღება.რეგულარული ჭამა-სმა წყლის მიღების წყაროა. კვერცხის 70%-ი წყალია, ატმისა- 80, რაც ჩვენ მშრალი და მყარი გვგონია, 25% წყალს შეიცავს.
წყლის მესამე მნიშვნელოვანი წყაროა მეტაბოლოზმი, ეგრეთწოდებული მეტაბოლური წყალი, რომელსაც ორგანიზმი ქიმიურ რეაქციების შედეგად წარმოქმნის. ეს მაშინ ხდება, როცა უჯრედები ორგანიზმში შემოსულ საკვებს ითვისებს. წყლის ამგვარი წარმოქმნის საუკეთესო მაგალითია აქლემი. აქლემი იმდენ წყალს გადაამუშავებს, რამდენსაც დალევდა, საშუალება რომ ჰქონდეს. იგივე შეუძლია ზოგ მწერსაც, თუნდაც მშრალი, მცირეწყლიანი საჭმელი ჭამოს.
ადამიანი დღეში საშუალოდ სჭირდება 2,5 ლიტრ წყალი, ხოლო ორგანიზმში ცირკულირებს 5 ლიტრი. განსხვავებას ქმნის სწორად მეტაბოლური წყალი.

                                       წყლის დეფიციტი ორგანიზმში
როცა ორგანიზმში წყლის ნაკლებობაა, იგი პროტესტს აცხადებს:ჯერ ერთი,მცირდება ჯირკვლების სეკრეცია, ნერწყვის რაოდენობა, სხვადასხვა გარსი შრება, ვგრძნობთ წყურვილს. ეს შეგრძნება გვანიშნებს, რომ ორგანიზს სასწრაფოდ უნდა მივაწოდოთ წყალი. თუკი წყლის დანაკარგი მატულობს, სხვა სიმპტომებიც ჩნდება : თავის ტკივილი, ნერვიული მოვლენები, დაფანტულობა, კუჭ-ნაწლავის  მოშლა და სხვა.წყლის დალევისთანავე ეს სიმპტომები ქრება.
 yoga.ge

No comments:

Post a Comment